Burası İstanbul, başkentler şehri,
Her yanı, yöresi tarih kokuyor.
Zengini, mazlumu, garip, fakiri,
Marmara misali dipten akıyor.

Ekmek için kimse durmaz, koşturur,
Mücadele her kapıyı açtırır,
Önce ekmek, sonra onur seçtirir,
Gurur yerde, içimizi yakıyor.
Eğer açsan selam falan alan yok,
Cebin boşsa, ahvalin ne diyen yok,
Sesin kısık, bir yüzüne gülen yok,
Dik dik bakıp, defol gibi çakıyor.
İnsan oğlu, beyefendiler burda,
Mal devlet satarlar bütün bir yurda
İnsanı yaratan koymasın zorda,
Ne derdini dinler, nede takıyor.
Denizi, doğası, yapısı güzel,
Balığı, yemeği, hepisi güzel,
Güzel bura yağmış, en pisi güzel,
Ne başın çevirir, nede bakıyor.
İnsanları hurafeye inanır,
İslamlık adına fitne dolanır,
Çıkarına islamlığı kullanır,
İslama yok, mezhebine tapıyor.
Çalışan kalmamış, tüketmek Türk'ün,
Üretmekten yana kalmamış ülkün,
Uyan ey İstanbul, ayaklan, silkin,
Emircan'ın bir uyarı yapıyor.

    19.9.2015 Emir ŞIKTAŞ

Tweet