Yıllarca dedelerimizden ve ninelerimizden kaça kaç hikâyelerini dinleyerek büyüdük.

 Hikayeler de Ermeniler saldırınca böyle kaçtık şöyle kaçtık. Arası nehrini geçtik İran'a geçtik gibisinden hüzünlü açıklı hikâyeler…

        1918 yılında yaşanan hikâyelerin bir benzerine 1992 yılında Azerbaycan'da şahit olduk…Ermeni ve Rus ortaklığı ile bir milyon kaçkın oluştu.

       Tarihi gerçekler yukarıdaki gibi ….Gelelim bugüne nedense 5-6 yıldır Iğdır'da yaşayan birtakım okumuş aydın  memur öğretmen her tayin döneminde başka ile tayin isteyip gidiyor.Neden gittiklerini sorunca da bahaneleri hazır.."Çocuklarımız büyüyor. İyi ortamda büyümelerini okumalarını istiyoruz "diyorlar. Bazısı da üzerimizde çok baskı vardı ortam iyi değil diyor.Bu insanlara kardeşim!  Benim de çocuklarım Iğdır'da okudu ve Ankara üniversitesi Hukuk fakültesini kazandılar bu senede mezun oluyorlar. Okuyan burada da okur. Her yıl Iğdır'dan 200 öğrenci en iyi üniversiteleri kazanıyor. "diyorum. Bu durum istisnadır cevabını alıyorum…!

       Ve Iğdır'ı her yıl  terk edip giden kişilere kaça kaççılar diyorum…Gidin bakalım…Kaçın bakalım…Nereye kadar…!!!!!

                    Ve son söz biz buradayız  şimdilik..! Yine bekleriz….!Çünkü üniversitemiz açılıyor….Fabrikalar kuruluyor…