Hiçkimse konusunda birden bire uzman olmamıştır.

Yeni doğan bebek bile hayata attığı ilk adımdan itibaren İlahi kudretin öğretileri ile başlar öğrenmeye, geçen zaman diliminde deneme yanılma, bakarak, görerek, okuyarak, tecrübe ederek ve en önemlisi tanıyarak öğrenmiştir hayatı...

Yukarıda saydıklarımı hem çoğaltabiliriz, hemde çeşitlendirebiliriz. Ancak yaşamımız boyunca acemiliklerimizin olacağını unutmadan, sorarak, öğrenerek gereğini yapmalıyız...

Acemilik tüm insanlarda var olan ancak, daha sonra bu acemilikler becerikli olanlar için aşılan bir olaydır...

Örneğin idarecilikte acemi olan amir, yöneteceği yerde yönetilen pozisyonuna düşer... Başına geçtiği kurumu iyi tanımayan, işleyişi, kuralları, kanunu, yönetmeliği iyi bilmeyen yönetici, kendinden azda olsa iyi bilen memurunun güdümüne girer ve o neyi çalsa, amirde öyle imza atar...

Bir insanın acemiliği ona görev verildiğinde ortaya çıkar.

Görev verilen acemi kişi, eğer istişare etmekten kaçınmaz, yakın bulduğu, sözüne inandığı, tecrübe ve bilgi sahibi kişilerle istişare ederse acemiliğini kısa sürede üzerinden atar. Yok eğer ben iyisini bilirim havasında olurda, yanlışı yanlışla düzeltme yo lunu seçerse büsbütün hataya düşer ve manşetlerde reklam olur...

İdareci acemilik edebilir.

Ama acemiliği meslek edinemez. Karar verip geri almak, mesai saatleri yetmezmiş gibi geceleri evrak imzalamak, ilgisiz kişileri önemli mevkilere atamak, lisanssız kişilere zoraki ünvan kazandırmak acemilik değil, acemiliği meslek haline getirmektir...

Iğdır’da son zamanlarda birçok hadise özellikle eğitim kurumunda manşet olmakta, acemiliğin ve duygusal ilişkilerin açığa çıktığını göstermektedir.

Birkere şunu unutmamak gerekir. Hem acemilik ve hemde toplumun tepkisini çekecek atama ve terfilerin, toplumun gözünün içine bakarak yapılması, acemilikten öte duygusal bir acemilik olarak algılanmaktadır.

Birileri işini gerçekten iyi yapıyor...

Hem acemi idarecileri kafa kol ederek istediği atama yazısını yazdırıyor, hemde siyasi hesap düşündüğünden kendine muhalif gördüğü kişileri ekarde etmeye çalışıyor...

Yani bir taşla iki kuş...

Görevden alınan kime koşacak?

Tepki gösterilen yıpranmış, işi yaptıranda kendi hesabına göre başarı elde etmiş olacaktır...