En az oğul kadar analarda askerlik yapar aynı süreçte. Sadece dualarda açılır dili. Hemen hemen her gün ana ocağına ateş düşer. 
Yine nice canlar cennete gitti. Sayısız kınalı kuzu, sayısız fidan, yine yandı nice anaların yüreği. 
Ne denir, bu acı nasıl izah edilir? Bilmiyorum. Siz de bilemezsiniz. Yüreği yanan bilir ancak. Geride kalan bize ağlamak yakışmaz diyen analar bilir.
Analar dertli çileli analar, dokuz ay karnında taşıdığı, helal sütüyle beslediği, yemeyip yedirdiği, giymeyip giydirdiği, eline diken batsa yüreğinin sızladığı, yüzüne bakmaya kıyamadığı yavrusunu genç yaşta toprağa veren analar. 
Ne söylenebilir? İşte sözün sustuğu, anlamını yitirdiği yer.  Neyle teselli olursunuz analar, ne teselli eder sizi? Teselli olur musunuz? Olamazsınız bilirim, olamazsınız, öyle bir eylem icat edilmedi daha.  Hem durmaz gözyaşınız, hem de başınızı dik tutmaya çalışırsınız. "VATAN SAĞOLSUN" "ÖBÜR OĞULLARIM DA FEDA OLSUN VATANA" dersiniz. İşte bu tavrınız yok mu? Bizi yüreğimizden vurur.  Bir de sabır dilerim size, minnet haliyle.
Anadolu’da analar, yiğit doğururlar. Onların hamurunu vatan aşkıyla yoğururlar. Onları bu toprağın ekmeği ve suyuyla besler, Vatan sevgisi, gazilik ve şehitlik türküleriyle ve de Cennet ve Hak Teâlâ'nın sonsuz güzelliği ninnileriyle büyütürler. Zamanı gelince koçlarını “Vatana Kurban Olsun” diye kınalar, düğün şenliğiyle askere gönderirler. “Git evladım nöbet sırası sende” der, arkasından da “Haydi yiğidim güle güle git, ya gazi ol ya şehit” diye dua ederler. Yaşlılar veda için ellerini öpen bu yiğitlere; “Evladım ne olur, benim için de bir saat nöbet tut da, sevabını bana bağışla” derler. Çünkü onlar Peygamberimizin (s.a.v.) “Hudutta düşmana karşı tutulan bir saat nöbet, dünya ve dünya üzerindeki şeylerden daha kıymetlidir” buyurduğunu bilirler.
Dünyada insanın değer verdiği kıymetli şeyler vardır. Mal mülk, çoluk çocuk, para, eş dost ve sevgili gibi. Ama insan için bunlardan öte bunlardan aziz bir şey daha vardır. O da candır. O nedenle “Canandan can yakındır.” demişlerdir. Canan tüm sevgililer, can ise insanın varlığıdır, benliğidir, kendisidir
Büyük milletimiz için candan da aziz bir şey daha vardır, o da “vatan” dır. Evet bizim için, candan aziz olan canan, “vatanımız” dır. 
Mithat Cemal Kuntay, On Beş Yılı Karşılarken isimli şiirinde:
Bir şey ele geçmez şerefin sade adından. 
Sen arşı bırak, varsa haber ver kanadından.

Gökten ne çıkar? Gök ha büyükmüş ha değilmiş, 
Sen alnını göster ne kadar yükselebilmiş.

Gökler çıkabildin, uçabildinse derindir, 
Tarihi kendin yazıyorsan, eserindir.

Bahsetme bugün sade dünün mucizesinden, 
İnsan utanır sonra yarın kendi sesinden.

Asrın yaşamak hakkını vermez sana kimse; 
Sen asrını üstünde izin varsa benimse;

Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır 
Toprak eğer uğrunda ölen varsa vatandır.
Cennet Vatanımız Anadolu, uğrunda yüz binlerce kahraman koç yiğidin öldüğü, toprağı şehit kanıyla sulanmış, hududu şehit kemikleri ile çizilmiş, eşsiz bir coğrafya parçasıdır. Bu sebeple “Anayurt” olmuştur. Bu yüzden Vatanımızın toprağı kan kokar, altında nice yiğitler kefensiz yatar, neresini kazarsanız kemik çıkar. Onun için İstiklal Marşı Şairimiz  “Şüheda fışkıracak toprağı sıksan şüheda” ve “Bastığın yerleri toprak diyerek geçme tanı, düşün altında binlerce kefensiz yatanı” dememiş midir?
Tüm Şehit ailelerine saygılar, hürmetler sunar, bütün şehitlerimize Yüce Allah’ tan rahmet dilerim. onları doğuran anaların önünde saygıyla eğiliyorum.
Ziya Zakir ACAR
Eğitimci, Araştırmacı, Yazar

Tweet