Acı dram aileyle kalmıyor çocuklardan sonra iki tarafın akrabasına da sıçrıyor, bu sefer kan davaları başlıyor halk içerisinde..
Bazende kadın ya da erkek içinden çıkamadığı sorununu eve taşıyarak evde başka bahanelerle kavga çıkarmakta, dışarıda çözemediği sorun dolayısıyla evi huzursuz edip, dramatik olaylara sebebiyet verebilmektedirler.
Kimileri de sorununu çözemediğinden psikolojik olarak (kendince çare olarak) alkolü tercih edip sığınmakta, içki içmeye bahane aramaktalar.
Geçenlerde arkadaşlardan biri anlattı. Bir arkadaş iş yerinde sorunu olduğunu söyleyince diğeri atılır hemen 'tamam akşam içmeye gidiyorum' Sorunu yaşayan 'sen niye içeceksin ki ben sıkıntı yaşıyorum' diye çıkışınca, 'sana nasıl laf derler, benim zoruma gitti, bu akşam kesin içiyorum' der.
İki insan elbette yuva kurup güzel bir aile olabilmek adına evlenir, çoluk çocuk sahibi olurlar.
Lakin ekonomik şartların ağırlığı, ebeveynlerin kurulan yuvayı yönetmeye kalkışması, kaynana gelin sürtüşmeleri, lüks yaşam özentileri, sapığın birinin ailenin düzenini bozmaya çalışması, eşlerin aşırı savurganlığı, gelirin gideri karşılayamaması, kadının çevreyle yarış halinde olma isteği, yaşantı şekli olarak toplum dışı davranışlar, kıskançlık, karşılıklı uyumlu olmamak vs gibi nedenler aileyi içten kemirerek çökertir, evliliğin bitişini hazırlar.
Türk aile yapısının sağlam olduğu biliniyor ama maalesef yazdıklarımız ve başka nedenlerden dolayı son yıllarda boşanmalar da artış yaşandığı istatistik ve gözlemlerden anlaşılmaktadır. Küçücük bir söze tahammülsüzlük gösteren eşler boşanmaya kalkışmakta, koca konuşunca kadın, kadın konuşunca koca susmamayı tercih etmemekte, her iki taraf birden konuşmaya başlamakta ve biri birini anlamayan sürekli konuşan ve neticede çözüm bulamayıp ayrılma safhasına gelinmekte , nasihat dinlemeye ya da yuvanı yıkma diyecek büyüğe saygı gösterilmemekte, gelinen neticede yıkık yuvalar, güveni sarsılmış boşanmış erkekler, kadınlar ve sahipsiz çocuklar ordusu oluşmaktadır.
Sevgi, aşk, yuva, çocuk göz ardı edilerek bazen bir hiç uğruna yıkılmakta, sonra da şiddete dönüştürülmekte.
Şiddet, ahlak, kültür, din, aile terbiyesi, gelenek, hiçbir şekilde bizde yer almamıştır. Kadına el kaldırmak Türk kültüründe yoktur.
Şiddet, güçlünün zayıfa uyguladığı zulüm, eşitlik, kardeşlik esasına dayalı din de de yeri olmamıştır.
Kadın uygulanan şiddeti, cinayeti, istismarı kınıyor, yapanları lanetliyorum..
Kadınlar annelerimiz, bacılarımız, eşlerimiz, bizlere emek verip büyütenlerimizdir.
Hatalı olsalar dahi karşılığı asla şiddet yada cinayet değildir..
Emir Şıktaş