İlk günden acılar susmadı, susmaz,
Neden elveda da etmedin Annem?
O mavi gözlerin bu gözlerimde,
Yaşıyor, kalbimden gitmedin Annem!

Zemheriydi koptu yürekte yangın,
Gece umut bitti, oldu can sıngın,
Tabipler konuşmaz gözleri dargın,
Baharın gülüsün, bitmedin Annem!

Her sabah gözlerim seni arıyor,
Mekanın cennettir baki duruyor,
Torunların rahmet deyip soruyor,
Rahat uyku bile yatmadın Annem!

Akşam uğramayan olsa sorardın,
Hastamı, derdi ne? akıl yorardın,
Hacı bugün gelmedi der durardın,
Abimsiz bir lokma yutmadın Annem!

Köy işi zahmetli  yordu bedeni,
Şehirde düşünce yıprattı seni,
Bazen de gözlerin güldü, neşeni,
Sevinmiştik, dertten bitmedin Annem!

Sonsuz uykunda ilk Anneler günü,
El öpmek, almaktı candan sevgini, 
Sarıldığın, can dediğin o dünü,
Sarılıp rüyamda etmedin Annem!

Kimi gün nemliydi üzgün gözleri,
Kızınca hiddetle derdi sözleri,
Beğenmezse lafı haşlar bizleri,
Evlatlar sırrını satmadın  Annem!

Emeğinle yedi evlat büyüttün,
Konuşman nasihat, bize öğüttün,
Nafakanı garip, fakir dağıttın,
İnsanı ayırıp itmedin Annem!

Bacılarım her an  yanında oldu,
Sağ olsun gelin, kız hatırın bildi,
İncitmedin herkes gönlünü aldı,
Helal olsun, hakkı atmadın Annem!

Şu yalan dünyaya geldin, yaşadın,
Senden geri kalan bir kuru adın,
Emircan’ım, Anasızım, yok tadım,
Ruhun bizimledir gitmedin Annem!
Solan güllerimdin bitmedin Annem!
8.5.2022 Emir Şıktaş

Tweet