(17.12.2021 de hayata veda eden 19.12.2021 de toprağa verdiğimiz Annemiz H. Seyali ŞIKTAŞ’a ölüm yıldönümünde rahmet diliyorum. Bu şiiri aziz ruhuna ithaf ediyorum..)

Bir yıl oldu Ata evimiz kitli,
Hicranla gözledim,  gelmedin Ana!
İçimde sezgiler senden umutlu,
‘Bala, bir de gelmem’ demedin Ana!

Uyanar üreyhde cür be cür hisler,
Aparar uşağlığ günüme meni.
Heyalı güldüğün o resmin süsler,
Ana, oğul gezdiyh çölü, çemeni!

Diyerdin ‘ay oğul! gel de dert böleyh,
Ata’nız getse de, adı burdadı.
El açıp demedi, verin bir çöreyh,
Çalışardı, heç bilmezdim, hardadı?’

Sendeki hak söze ne deyim Ana,
Namerde diz çöküp, el açmadığ biz.
Yıhılıp – galğmah da dersdi insana,
Elin ganadıyla heç uçmadığ biz.

Bir il geçir, asır olup gözümde,
Hesretliye dözmek nece çetinmiş.
Babadan yetimlik, yetimlik değil,
Anasız galanlar daha yetimmiş!

Yanındayam, yene geçmişi anlat,
Hayat zorlaştığca başa tüşürem.
Sorardın eşihde necedi hayat?
Eydi demeyime hele şaşıram?

Göynettin gidende, elden ne geler?
Siz yohsuz özge bir dünyayı neynim?
Atam da unuttu gelmez geceler?
Yuhum günahkar mı, üryan mı eynim?

Yoh yoh… artığ mene gonağ kimisen,
Yuhuma bir gelip, daha gelmirsen?
Hatıran zihnimde, duygusan, hissen,
Soruşup, söz bölüp, halım bilmirsen?

Güldüğün hoş günler yadımda galıp,
Soruşsam, acım hey azdı diyerdin.
Son gece susduğun bir uhde olup,
Meni üzmemeye dikkat ederdin.

Hayatın yoğuymuş heç itibarı,
Göresen vefalı olup birine?
Emircan, hey olar dağların garı,
Ana sevgisi de tükenmir yene.
Ana’m köçüpse de hey bahır mene!..
15.12.2022 Emir Şıktaş

Bala;evlat, Cür be cür;çeşit çeşit
Aparar;Götürer,  Heyalı;Hayali
Yıhılmağ/Galhmağ; Ekonomik yönden düşüp kalkmak,
El ganadı;Başkasının desteği,
Dözmek;Sabır, Eşih;Dışarı, Yetim;Öküz, Göynettin;Yandırdın,
Özge;Başka, Üryan;Çıplak, Gar;Kar, Köçmek;Vefat etmek

Tweet