ÖZELEŞTİRİ ŞART
        İRANLI TURİSTLER NİÇİN GELMİYOR?

        Daha önce defalarca yazıp çizdim bu konuyu, bugün yılların gazetecisi Suat Deniz tekrar yazmam gerektiğini vurguladı.

        Birkaç yıl önce Iğdır’a akın eden İranlı turistler bir anda ayaklarını Iğdır’dan kestiler.
İranlı turistler neden gelmiyor diye defalarca tartıştık. Allah rızası için bir yetkili çıkıp, bu sorunu çözmek adına ufak da olsa bir adım atmamıştır.

        Yetkililerden adım atmasını beklemeden önce, esnaf, yurttaş olarak bizler ilimize gelen turistlere nasıl davrandık biliyor musunuz?  

        1-Gelen turistlere hoşgörülü ve kibar davranmadık.

        2-Alışverişimizde fahiş fiyatlarla ürün sattık.

        3-Eğlence mekanlarında ceplerini boşalttık, yetmedi üstüne bir de dayak attık!

        4-Arabasını dükkanımızın önüne çektiğinde çıkıp hakaret ettik.

        5-AVM açmak için hiçbir girişimde bulunmadık.

        6-Yeterli otelimiz olmadığı gibi, 5 yıldızlı otelimiz de bulunmamaktadır.

        7-Van Ticaret Odası gibi davranamadık: servis koyamadık, çiçeklerle karşılayamadık, hoş geldin diyemedik.

        8-İran’da, Iğdır’ın reklamını yapmadık.

        9-Esnafımızı toplayıp, turistlere karşı daha hassas olunması gerektiğini hatırlatmak.

        10-Anlayacağınız kimse kimsenin işine karışmayınca, başıboşluktan yararlanan bazı işgüzarlar da günlük düşünmüş ve Iğdır ticareti bugünkü vahim işsizlik sorunuyla karşı karşıya kalmıştır.
Anlayacağınız Iğdır’ın sahibi yok!!!

        Bu ibareden hemen siyasi bir mana çıkarmaya gerek yok. “Iğdır’ın Sahibi yok” sözü genel bir ifadedir. Iğdır her alanda sahipsizdir. Siyasette, ticarette, bürokraside, sivil kuruluşta kısacası genel olarak bir sahipsizlik vardır.

       Van ve Erzurum esnafı ülkemiz genelinde yaşanan ekonomik krizden daha az etkilenmektedirler. Sebebine gelince büyük şehir olmalarının yarattığı çekim gücünün yanında, İran’ın devasa büyüklükteki turist pastasından yüksek oranda pay almalarından kaynaklanmaktadır.

        Belki sıradan, kendi halindeki bir esnaf bu denli derinlemesine düşünemeyebilir ancak başta Ticaret Odası olmak üzere toplumda yetki sahibi olmuş her birey bunu düşünmek zorundadır. Ben bir gazeteci olarak bunu düşünüyorsam, sosyal mecralarda yaptığım paylaşımlara serzeniş dolusu yorumlar yazarak buna duyarlılık gösterenler, fikirleri ile bizleri aydınlatanlar olduğuna göre; toplumun ilgisiz olmadığı, işsizlikten gına gelindiği, birilerinin bir şeyler yapması gerektiği arzusunun öne çıktığını söyleyebiliriz.

        ÖZELEŞTİRİ ŞART

       Ticaret odası bir toplantı yapsa kaç esnaf katılır? Katılanlar orada yapılan konuşmalara, önerilere ne kadar bağlı kalırlar sorgulamak gerekiyor.  

       Unutulmasın ki İran örgütlü bir toplumdur. Gittiği bir yerde başına bir iş gelmişse mutlaka komşusuna, tanıdığına, akrabasına oraya gitmeyin derler. Yetkililerden çare aramalarını beklerken, esnaf olarak kendi kendimizi de gözden geçirmemiz kesinlikle şarttır.  

        Daha önceki yazılarımızda Ticaret Odası bu işe öncülük etsin, toplantılar tertip etsin; esnafa, gelen turistlere iyi davranmaları, fahiş fiyatla ürün satmamaları hatırlatılsın demiştik. Ancak her şeye rağmen, hiçbir şey olmadığı görülmüş ve esnafımız da içinde bulunduğu işsizlikle mücadele etmek zorunda bırakılmıştır.

        Kapanan işyerlerini eminim sizler de görüyorsunuz. Esnaf işçinin maaşını, sigortasını, kirasını ve bitmek bilmeyen onlarca kalem giderlerini karşılayamadığı için borç batağında ve işyerini kapamaktan başka çare bulamamaktadır. 

       ÇIKIŞ YOLU BULUNMALI

       Genel bir ifadeyle yetkililer olarak, esnaf olarak elbirliği içinde çalışmalı, sorunu masaya yatırmalı, tartışmalı, duyarlılık göstermeliyiz. 

       İran’da kendimizi tanıtmalıyız. 

       İş insanlarımızı bir araya getirip AVM yapmaları konusunda ikna etmeliyiz. 

       5 yıldızlı otel kurmalarını teşvik etmeliyiz. 

       Çoğunlukla aynı dili konuştuğumuz İranlı turistlere insani davranmalı, abartılı fiyatlar söylememeli, sahiplenme duygusu ile adeta toplumsal seferberlik başlatmalıyız. 

 

 

Tweet