Sevgili Cabbar ŞIKTAŞ, Sen yazdıklarının içine ne katıyorsun ki, onlar kendilerini geniş kitlelere böylesine zevkle okutturabiliyorlar?

Bu gün 17 Ocak 2011. İstanbul'dayım. Beşiktaş vapurunda martıların çığlığını anlamaya çalışıyorum. Başlığını benim koyduğum, taaa 5  kasım'da yazdığın IĞDIRDAN TÜRKİYEYE BAKIŞ yazını yeni ve uyarın üzerine okuyorum.
Hak etmediğim halde adımın sıkça geçtiği satırları, birazda yüzüm kızararak 493.üncü kişi olarak okudum. Okudukça, Yeşil Iğdır gazetesinin Iğdır'ımızın kültürü açısından  ne büyük bir zenginlik olduğunu düşündüm. Kuranlara, geliştirenlere minnet duydum..
Galiba yukarıdaki sorumun cevabını yine gazetenin geçmişinden bu güne uzanan yaşamında buldum. Uzak, ırak olsa da gözbebeklerine Türkiyeyi
yerleştirmiş biri Iğdır sevdalısının ne denli gerçekçi analizler yaptığına tanık oldum beşiktaş vapurunda...
Iğdır'ın yeşilinden koparılıp ayrıldığı şu günlerde, gazetenizin adında da olsa bu güzelliği yaşatmanız soldurmadığınız için de teşekkürler size...
Denizin ortasında bu sıcak duyguları size iletmemiş olmayı bir eksiklik görürdüm...
Sağlıcakla kalın, iyi ve güzel yaşayın derim...
Selamlar...

Tweet