Rahmetli babama  “usta nasılsın” diye sorduklarında  “sağ olasın, kırık yumurtadan sağlamım” diye karşılık verirdi…
Sevgili Babam H. Salih Şıktaş’a akranları ‘usta’ diye hitap ederlerdi…
Çünkü gençlik yıllarında eli çok marifetli olduğundan, duvar ustalığı yapar, tenekelerden soba imal eder, çarık diker, terzilik yaparmış… Yine ben doğmadan devlet üretme çiftliğinde işe girmiş ve bir müddet sonra da büyük iş makinelerini kullanan bir operatör olarak çalışmıştı… Hayatın her türlü zorluğuna, kıtlık ve fakirlik yıllarına direnen sevgili babam, bu zorlu hayat serüveninin 40. yıllarında operatörlüğü bırakmış ve Amcası oğlu H. Fazıl Şıktaş’ın daveti üzerine Iğdır’a gelip yerleşmiş ve Yeşil Iğdır Gazetesinde işe başlamıştır… Tamamen yabancı olduğu bir meslekle tanışan Babam, kısa sürede Gazete ve Matbaacılık mesleği ile kaynaşarak, yazdığı şiir ve makalelerle okuyucularının gönlünde taht kurmuş, sempatik ve iyi niyetli tutumuyla kendini kabullendirmiştir…
Bu sebepten ötürü sevgili babama arkadaşları, tanıyanları ‘usta’ diye hitap eder, hal hatır sorduklarında da,  “Kırık yumurtadan sağlamım” yanıtı alırlardı…
Sevgili babam, yumurtanın hikâyesini anlatırken şöyle derdi… “Yumurtayı sıkarsan hemen dağılır. Ama üstünden, dik pozisyonda bastırırsan bir müddet dayanır…”  derdi…  Yumurtanın dayanma mukavemetinin çok zayıf olduğunu ifade eden canım babam, “kırılsan da, dik kırılmalısın” mesajını verirdi…
O yıllarda ki ifadesi sanki bugünümüzü, bizleri anlatır gibiydi…  Hepimiz yandan sıkılan ve sıkıldıkça dağılan, dağıldıkça ayrışan, ayrıştıkça yok olan bir konuma geleceğimizi ima ederdi sözlerinde…  Bazı doğruları kabullenmesek de, gerçekte birer yumurta gibi sıkılmaktayız… Kimimiz şah’ın torunu gibi elimizi aktan karaya vurmuyor, hiçbir zorluğa göğüs germiyor, üretmek ve kazanmak niyetiyle hareket etmiyoruz… 
40 yıl önce insanlar kıtlık yaşıyorlardı… Tüp, yağ, pirinç, ekmek kuyruklarında bekliyor, parası olan, alabilen şanslı görüyordu kendisini… İnsanlar ekmek bulamıyor, yarınını düşünemiyordu… Bugün ise çalışana iş’te var, ekmek’te var…  Yeter ki sen çalışma niyetinde ol ve ekmeğimi taşımdan, toprağımdan çıkaracağım de… Şüphesiz ki 40 yıl önceki sefaleti, yokluğu yaşayanlarda var aramızda… Ama bir fark var… 40 yıl önce insanların alım gücü olsa da, alacak bir şey yoktu…  Şimdi ise alacak bir şeyler var, ama alım gücü yok… Alım gücü olmayanların büyük bir bölümünü iş yapmak, çalışmak istemeyen, aciz insanlar oluşturmaktadır… Bir bölümü de gerçekten çaresizlik içinde kaderlerini yaşayanlar oluşturmaktadırlar…
Iğdır,  rahmetli babamın yıllar önce söylediği “kırık yumurtadan sağlam” sözünü yaşıyor diyebiliriz…
Derinlemesine düşünsek hiçbirimizin yumurtasına dik baskı yapılmıyor. Herkes yatayından sıkılmakta ve dayanacak gücü olmadığı için de hemen dağılıp parçalanmaktadır… 
Kırık yumurtadan sağlam olan bir toplum, her an kırılacak anlamında algılanır… Üzülerek ifade etmeliyim ki, bir toplumun okumuşu da, cahili de duygularıyla hareket ederse, kırılmaya mahkûmdurlar… 
Âcizane önerim şudur ki; dik durmasını bilmeliyiz. Kaygılarımız olabilir, yarınımızı düşünebiliriz, sorumluluklarımızı yerine getirebiliriz. Ancak tüm bunları yaparken dik durmasını da bilmemiz gerekmektedir…
Aksi halde yumurta gibi kırılır, dağılır gideriz…
Bugün mesai bitimine kadar Iğdır’ın siyasi geleceği netlik kazanacaktır. Ya yumurta gibi dağılacağız, yarda dik durup direneceğiz…

Tweet