Geçen hafta tuhaf bir durum yaşadım. Her gün düzenli olarak gelip sadaka isteyen, dilenen kişileri görürdüm de, geçen hafta daha farklı  gelmeye başladılar. Sanki şehirde kıtlık başlamış, insanlar aç ve sefillermiş gibi gelmeye başladılar… Bir günde kadınlı erkekli yaklaşık 10 dilence gelip el açınca tuhafıma gitti…
        Oysa devlet, her türlü yardımı veriyor…
        Kömür, makarna, bulgur, temel gıda maddesi, Yeşil Kart, Okul yardımı, Hasta çocuk yardımı, yaşlı ve hasta bakıcılık yardımı, Vakıf yardımı, kısaca aklınıza gelebilecek veya gelmeyecek bir dünya yardım verildiğini herkes bilmektedir…
         Bu yardımlar çok verildiği ve de siyasi yardım algısı taşıdığı  için AK Partiye, muhalefet partilerinin zaman zaman itirazları da olmuştur. Ancak verilen yardımlar az geliyor olacak ki, dilenci sayısı azalması gerekirken, artıyor… Ya da yardımı alanlar, kolay para olduğu için dilenmekten vazgeçmek istemiyorlar
         Alışmış kudurmuştan beterdir… Dilenciliği meslek edinenler, bu alışkanlıklarından vazgeçememekte, insanların duygularını sömürerek sadaka istemekte, yanlarına aldıkları çocukları yaptıkları kötü işlerine alet etmektedirler…
          Bu işin zabıta önlemi nasıl olur bilinmez. Her dilencinin başına bir zabıta da koyamayız elbet… Ancak zabıtanın yakaladığı dilencilerden çok yüklü paralar çıktığı da bilinmektedir…
        DİLENCİLİK MESLEK VE KOLAY PARA DEMEKTİR
        Dilenen insan için dilencilik bir meslektir… Devletin her türlü  imkânının yoksul insanlar için seferber edilmesine rağmen, bundan tatmin olmayan ve dilenen insanlar, bu işi meslek edindikleri, kolay para kazandıkları için sürdürmektedirler…
         İçlerinde şüphesiz ki gerçekten yardıma muhtaç, çaresiz olanları da var…  Hatta hiç kimseden yardım isteyemeyen, istemeye utanan, onurlu, gururlu fakirlerimiz de var. İşte böylesi fakirlerimizin el açmasını beklemeden bizim yardımına koşmamız gerekmektedir…
          Sülük gibi insanları sömüren, üç kuruş almak için kör sinek gibi göze giren, çocuğunu alet ederek duygu sömürüsü yapan dilencilerin zabıta tarafından sıkı takibe alınması gerekmektedir…
          Ramazan ayına sayılı günler kaldı… Ramazan Rahmet ayıdır. Fakir fukaranın yad edildiği bir aydır. Açlığın hissedildiği, nefsin köreltildiği, sabrın zorlandığı bir aydır… Bu ayda onurundan, gururundan taviz vermeyen ve el açıp yardım istemeyen o insanları bulup yardım edelim…
Asıl yardım da budur diye düşünüyorum.
             Görüntüsü  hoş olmayan, para isterken yılışık bir şekilde para isteyen onlarca dilenciye para verilmediğini biliyorum. Daha doğrusu el açıldığında istisnalar hariç insanın içinden para vermek gelmediği durumlar olabiliyor… En doğrusu bu işi meslek edinenlere değil de, el açıp yardım istemeye çekinen ve utananları bulup yardım etmektedir…
Irkı, dini, dili, ne olursa olsun, çaresiz bir insana çare olmak, onun yardımına koşmak, müşkülünü halletmek güzel bir duygudur…
Yüce Allah kimseyi çaresiz ve müşkül etmesin.

Tweet