Ben sınır ilinde yaşıyorum. Beni buraya bağlayan sebepler olmalıdır…  Sınır ticareti, gümrük geçişlerinde geldiğim ülkeden alıp getirmeme izin verilen yiyecek, giyecek, içecek vs. ürünler benim Türkiye’nin en uç noktasında yaşamama vesile teşkil eder…
Bunu birilerini jurnallemek adına demiyorum. Hayatım boyunca o işi yapmadım, bundan sonra da yapmam. Ancak görülen köye kılavuz gerekmezmiş… Örneğin Doğubayazıt ta ki uygulama ile Iğdır’da ki uygulamanın farklılığını fark edebiliyoruz…
Polis-Jandarma Güneydoğu’da farklı uygulama yaparken, Iğdır’da daha farklı bir uygulama yapmaktadır.
Mesela, Iğdır’da bir kamyon veya tır firması uzun yola gidecek olan araçlarının yakıtlarını, seferden dönen araçlarının yakıtlarıyla tamamlar… Araçlarından aldıkları mazot’u kendi bünyelerinde toparlar, yine kendi tırlarına ilave ederek yolcu ederler… Bu işi yapmak kanunen suçtur… Ancak Iğdır’da bu işi yapanlara polis-jandarma uygulama yaparken, Güneydoğu boydan boya ucuz mazot levhalarıyla donatılmış durumdadır… Herkes açıkta istediği gibi mazot satışı yapmakta, kimseciklerde dokunmamaktadır…
Bir devlette iki kanun olmaz. Madem bu suç ise neden sadece Iğdır’da suçtur? Değilse neden sürekli Iğdır’daki işyerleri, tır firmaları aranıyor, yakalanan 300-500-1000 litre mazot alı konuluyor…
Devlete görevini yapma deme gibi bir lüksümüzün olmadığını biliyoruz. Burada ki yetkililer, “bizi Iğdır ilgilendirir, biz görevimizi yapıyoruz” diyebilirler… Haklılarda… Iğdır tır ve kamyon firmaları da kendilerine göre haklılar… Onlarda “biz kendi bünyemizde, kendi araçlarımızdan aktardığımız mazot’un kaçakçılığa sokulmasını hazmedemiyoruz” diyorlar.
Belki Güneydoğu’ya terörden dolayı müsamaha gösteriliyor olabilir. Iğdır’lı tır firmalar da şöyle serzenişte bulunuyorlar…
“Biz teröre bulaşmıyoruz. Vatanımızın, milletimizin yanında yer alıyoruz diye mi bize bu uygulama reva görülüyor.” Demektedirler…
Her ne olursa olsun, bir ülkede kanun tek uygulanır… Uludere’de başka, Iğdır’da başka uygulanmaz… Bir bölgede polis-asker taşlanıyor diye uygulama yapılmazken, diğer bir bölgede alabildiğince baskı altında tutmak eşitsizliktir…
Doğubayazıt ile Iğdır’ın nüfusu aşağı yukarı aynıdır… Orada kesilen trafik cezaları ile Iğdır’da kesilen trafik cezaları kesinlikle aynı değildir…
Demem o ki yasalar karşısında herkes eşitse, haksız rekabetin oluşmaması esas alınmalıdır. Iğdır coğrafi olarak merkezi yerleşim birimlerine uzak bir bölge, burada yaşamanın koşulları ağırdır… Para kazanmak da zordur.
Tarım ve Hayvancılığın can çekiştiği gizlenemez bir gerçektir. Devlet hayvancılığın darbe almaması için birtakım teşvikler hazırlığı yaparken, öte yandan sıkboğaz etmenin manası yoktur… Şu anda tarlasını ekip biçen vatandaş mazot parasını denkleştirememektedir. Hayvanı para etmemektedir. Hayvan yetiştiricisi yonca, saman alamamaktadır. Fabrika yemi inanılmaz artış göstermiş durumdadır. Yani anlayacağınız pazar daralmış, insanlar ne yapacaklarını şaşırmış durumdadırlar…
Birde bunun üzerine 100 litre mazot’tan ötürü uygulama yapılırsa, buyurun siz düşünün vatandaşın halini… Umarım ve dilerim ki, bu geçiş döneminde vatandaşlarımız fazlaca sıkılmaz…

Tweet