Tarihler 19 Ocak'ı 20 Ocak 1990'a bağlayan geceydi... Kızıl
ordu Sovyetler birliğinin dağılmasından endişe duyduğundan, Azerbaycan'da baş veren özgürlük hareketini bastırmak için Tanklarla Bakü sokaklarına yürüdü...
           Azatlık meydanında toplanan milyonlar, göğüslerini tanklara siper ederek, Kızıl ordunun geçişine engel olmaya çalıştılar... 143 kişi Azatlık meydanında  şehit oldu, yüzlercesi de yaralandı. Ancak
inandıkları davadan geri adım atmayan göstericiler "ölüme evet, esarete hayır" sloganı attılar...
        Ünlü şair Xelil Rıza Ulutürk'ün şiirinde dile getirdiği gibi;
Azadlığı istemirem zerre-zerre, qram-qram
Kolumdakı zencirleri qıram gerek,
Qıram! Qıram!
Azadlığı istemirem bir hap kimi, derman kimi,
İsteyirem sema kimi!
Güneş kimi!
Cahan kimi!
Çekil!
Çekil, ey qesbkar!
Men bu esrin gur sesiyem!
Gerek deyil sısqa bulaq.
Men ümmanlar teşnesiyem!
          Merhum Ebulfez Elçibey'in başlatmış olduğu özgürlük mücadelesi, SSCB'nin sonunun başlangıcı olacaktı... Rusya bunu bildiği için 19-20 Ocak 1990  gecesi sert bir müdahalede bulunmuş ve Azerbaycan halkı hiç beklemediği bir şiddete maruz kalmıştı...
           Göğüslerini tanklara siper eden özgürlük mücahitleri, Kızıl Ordu tanklarının kendilerini ezip geçmeyeceğini düşünüyorlardı.
         Yanıldıklarında paletlerin altında eziliyorlardı...  Direniş inançla bütünleşmiş, geri adım atılmayacağına ant içilmişti. Tank ve ağır silahlarla saldırdıkları, acımasızca katliamlar yaptıkları Azerbaycan Türklerini yıldırmamış, akan kan Sovyetler birliğinin dağılışının fitilini ateşlemişti...
        Merhum Mehmet Emin Resulzade'nin dediği gibi "Bir kere yükselen bayrak, bir daha inmez." Şiarından ilham alan Azerbaycan Türkleri,  20 Ocak günü kanlarıyla yeni bir tarih yazmış, bağımsızlıklarını akıttıkları kanlarıyla elde etmişlerdir...
           Genç Kızların, Nişan'lı Delikanlıların, Ağsakal Dedelerin, Ağpirçek Ninelerin, Kerbela Ruhuyla Ya Ebelfez deyip ölüme atlayışlarına, dünya gözünü kapatarak şahit olmuştur...
        Bağımsızlık kolay elde edilen bir şey değildir... Özgür olmak için, devrim yapmak için gerekirse canını, kanını vereceksin. Azerbaycan Türkleri 'de Rus işgalinde olan vatanlarının bağımsızlığı için bunu yaptılar ve bağımsızlıklarını elde ettiler...
        70 Yıllık esarette ne askeri eğitim aldılar, ne de ağır sanayiyle
tanıştırıldılar... Ruslar İşgal ettikleri Müslüman ülkelere içki fabrikası kurarken, kendi bölgelerine ağır sanayileri, silah ve stratejik fabrikaları kuruyorlardı...
            Her şeyden mahrum, uyuşturulmuş ve sadece tüketen bir topluluk yaratmayı planlıyorlardı... Sahte Mollalarına rağmen,
başaramadıkları bir şey vardı. O da Azerbaycan  Türklerinde ki Eh-li Beyt sevgisiydi...  Hiçbir zaman Ya Hüseyin demeyi unutmadılar. Ya Ebelfez demeyi dillerinden düşürmediler.
             İşte bu Ruh 20 Ocak günü bedenlerden zuhur ederek bağımsızlığın  meşalesini yakmıştır...
        Azerbaycan geçmişten günümüze medeniyetler, şairler, yazarlar diyarı olmuştur... Dünyaca ünlü yazarları, yetiştirdiği liderleri her zaman parmakla işaret edilmişlerdir...
        Azerbaycan'ın en zor döneminde görevi devralan Merhum Haydar Aliyev, Azerbaycan'ın bu günlere çıkmasında çok büyük emekler sarf etmiş,  Azerbaycan'ın kalkınmasına ışık tutmuştur...
            20 Yanvar hadisesi her ne kadar acının ve gözyaşının simgesi olsa da, Kahramanlığın, Azatlığın, Hürriyetin de simgesidir...

Tweet