Çağlayanlar misali coşkuları sürdükçe

Kalplerinin içine bakasım geldi o gün

Gözlerinden dökülen heyecanı gördükçe

Şu zaman mefhumunu yıkasım geldi o gün

 

Her birinde bir parça mazimi gizlemiştim

Benliğimi, ruhumu, özümü gizlemiştim

Her çocuk biraz bendim, yüzümü gizlemiştim

Hapsolduğum kalıptan çıkasım geldi o gün

 

Nasıl da masumdular, ne kadar da saftılar

Hizaları belliydi, paklıktan taraftılar

Berraklık madenini işleyen sarraftılar

Tertemiz ellerinden sıkasım geldi o gün

 

Iğdır Bey nefesini, hislerine kondurmuş

Ağrı Dağı’nın yeli tenlerini yandırmış

Hepsi Cırttan misali devleri uyandırmış

Bildiğim her masalı yakasım geldi o gün

 

Toprağımın kokusu burcu burcu yayıldı

Sanki o an orada Nevruz Gülü duyuldu

Hatıralar üstüne en güzeli koyuldu

Mutluluğun resmini çekesim geldi o gün

 

Büyüyen her bir fidan emeğin eseridir

Bir mukaddes emelin, dileğin eseridir

Her biri pırıl pırıl yüreğin eseridir

O yürek önünde diz çökesim geldi o gün

 

Cümleyi cümle yapan, sözcüğü, imlasıdır

Başakları büyüten yağmurun damlasıdır

Öğretmen her imlanın, her damlanın hasıdır

Yollarına çiçekler dökesim geldi o gün

 

Kaf dağının ardına gönül kuşunu salıp

Bir hayal aleminin derinlerine dalıp

Ruhuma derelerden taşan suları alıp

Aras gibi Hazar’a akasım geldi o gün

YURTSEVEN ŞEN

Tweet