Dua, Kulun Rabbini tanıyarak O’nun yüceliği, sınırsız ve sonsuz kudreti karşısında kendi acizliğini, zayıflığını ve güçsüzlüğünü itiraf etmesi, derin bir sevgi ve saygı içinde O’ndan yardım niyaz etmesidir.

        Allah’ın birliğini dile getirme ve Onu övgüyle anması hem bir zikir hem de duadır.
Allah’tan af dilemek, merhametini niyaz etmek gibi manevi isteklere ve dünya ile ilgili dileklere de dua denir.
Zikir ile duayı, şükür ve hamdü-sena ile duayı, tevbe ve istiğfar ile duayı bir birinden ayırmak mümkün değildir.
İnsanın Cenab-ı Hak’ka kulluğunu, bağlılığını dile getirmesi duadır. O’ndan yardım dilemesi, güçlük ve zorluklardan kurtulmanın O’nsuz hiçbir şey yapamayacağını, acziyetini itiraf ederek dile getirmesi duadır.

Kulun Allah’a bağlılığını en güzel şekilde dile getirmesinin dua ile mümkün olabileceğini; Peygamberin (S.A.S.) “Duayı İbadetin özü” olarak değerlendirmesidir. Allah’u Teala: Duanız,(Yalvarıp Yakarmanız) Olmazsa Allah Size ne Diye Değer Versin”1 Ayet-i Kerimesiyle kulun Allah katındaki değerinin dua (İbadetin Özü) ile anlaşılacağını belirtmektedir.

Allah katında değer kazanan kulların, darda kalması, sıkıntıya düşmesi, tehlikelerle karşı karşıya kalması  durumunda tutunması gereken sağlam bir dala yapışması  kurtarıcı bir limana sığınması, Allah’ın himayesine girmeyi arzu etmesi, O’na yalvarıp yakarması  insanın tabiatında var olan güzel davranıştır.

“ Darda kalanların, kendisine yalvaracakları  zaman duasını kabul eden ve onları  sıkıntıdan kurtaran Kim?(2) Ayeti Allah’ı hatırda tutmayı, bir himayeci ve kurtarıcı olarak kabul etmeyi; “ Bana dua edin ki duanızı kabul edeyim.”(3) Ayeti ise Dua eden kimsenin derin bir aşk, inanç ve tevazu duygusu içinde, huşu ile Âlemlerin Rabbi olan Allah’a yakarışta bulunmalıdır.

Duanın yalnız Allah’a yapılabileceği, hayırların ve güzelliklerin, dünya ve ahiret mutluluğunun O’na yapılan dualarla elde edilebileceği bilinmelidir.

Dua, Allah ile beraber olmayı, O’nu sevmeyi, O’na sığınmayı, O’nun rızasını aramayı ve O’na kavuşmayı sağlayan sermayesiz bir kazançtır. Fakat sermayesi gizli bir hazine yani lutfu ilahi olan bir ibadettir.

Dua, her zaman ve mekânda iyilik ve güzellikleri talep ederek, mümkün olabilecek hususlarda yapılmalıdır.

Dua önemli bir ibadet olduğu için kendisine has dikkat edilmesi gereken hususlar bulunmaktadır.
Duada günah ve haram olan bir şey istememeli, akraba ile ilgiyi kesecek bir dilekte bulunmamalı, başkasına bedduayı arzu etmemeli, mümkün olmayan şeyleri de talepte bulunmamalı.

Hayırların ve iyiliklerin lütfedilmesi, avf ve mağfiretin gerçekleşmesi için duada ısrarlı olmanın da caiz olduğu unutulmamalıdır.

Dua edenin, Allah tarafından duasının kabul edildiği inancıyla, dileğine dünyada karşılık verilebileceğine, talebinin ahirette sağlanabileceğine veya Allah’ın dilediği kadar iyilikte bulunarak kötülüklerden koruyacağına inanması gerekmektedir.
Allah’u Teala’ya samimi yapılan; kabulü  için, şartlara haiz olan duaların mutlaka kabul edileceği hakkından inanmamız gerektiğini sahih kaynaklarımız haber vermektedir.
Dua etmek bir ibadettir, İbadetin de özüdür.
İnsan, fırsat buldukça bu önemli ibadeti özlü sözlerle yapmalıdır.
Peygamberimiz (S.A.S.) ve Ashabının duaya çok önem verdiği ve bize kadar ulaşan dualarının olduğu  bilinmektedir.
Duaların en güzeli ayet ve hadislerle ifade edilenleridir.
Dua, bir lutfu ilahidir. O’nu hatırlatan, kabul edeceği sözcükleri sıralayan, Rahman ve Rahim olan Rabbimizdir.
Dua, İmanın tezahürü, Merhametin coşmasıdır. Merhamet sende olanı başkasında olmayana dilemektir.

Dua; Hem kendin hem de başkaları için Dünya ve Ahiret mutluluğunu kazandıracak talepte bulunmaktır. Bu güzellik müminin sıfatıdır.
Mümin, her türlü kötülükten şeytanın, nefsin ve düşmanın tasallutundan kurtulmasını düşünerek, dünyaya ait işlerinin yolunda gitmesini, ömrü boyunca daha çok hayırlarda bulunmasını, gaflet ve günah pençesine düşmemesi için dua etmelidir.
Mümin, kendisi, ailesi, milleti, vatanı, mümin kardeşleri ve bütün insanlar için hayır duada bulunmalıdır.
Dua; düşünce, tefekkür, yalnızlık ve acziyet içinde, tevhid inancıyla Allah’ı anmalı, aziz olan Allah’a sığınmalı, O’nunla beraberlikte olmanın mutluluğunu aramanın, yalvarışının ve yakarışının ifadesi olmalıdır.
Kuluna değer kazandırmak için duayı, yalvarışı  ve ibadeti vesile kılan ve duayı  kabul eden Allah’tır.
Duaya, Hamd, Salâvat ve istiğfar ile başlamalı, dua için önemli zaman ve mekânları gözetmeli, helal lokmaya dikkat etmeli özlü ve makul ifadeler kullanarak aynı  ifadelerle bitirmelidir. Peygamber Efendimiz (S.A.S.) gibi “Allah’ın kalplerimizi kendine, ibadete ve itaate yönlendirmesini, dininden ayırmamasını” dilemek şeklinde olmalıdır.
Dua özlü bir ibadettir.
Sermayesiz bir ticarettir, sonsuz bir kazançtır.
Duaların en efdalı “ELHAMDÜLİLLAH” demektir.
Dualarınızın kabulü dileğiyle.
Cüneyt KULAZ
Iğdır İl Müftüsü

 

Tweet