Her halükarda belli bir okuyucu kitlemin olduğu bilinciyle, yorumlarımda mutabık olunabilecek konuları yazmayı ve ortak bir görüşü sunma gayreti içinde olduğumu belirtmek istiyorum…
    Her ne kadar hassas davransam, dikkat etsem de, özen gösterip kırmadan, incitmeden konuyu anlatmaya çalışsam da, yinede aynı düşünemediğim kişiler tarafından eleştirilmekte, bazı okurlarım kırılıp incinmektedirler…
    Toplum meselelerinde, kendi fikrimi sunmakla birlikte, yine toplumdan aldıklarımı yansıtmak durumundayım. Köşe benim diye, illa da benim dediğim olacak demiyor, ortak görüşün hâkim kılınması gerektiğini savunuyorum…
    Hatırlayacaksınız, seçim sonrasında birkaç yazı kaleme almış, toplumun birlik ve beraberlik içinde hareket etmesi gerektiğini vurgulamıştım… Bunu söylerken bu hem kendi fikrim, hem de yine bu toplumdan almış olduğum görüşlerin kalemime yansımasıydı…
    Yazılarım yayınlandıktan sonra çok çeşitli yorumlar yapıldı… Kimi yazımın altında başka muammalar aramaya başladı, kimi hak verip ayrıca da eklemeler yaptı…
    Şunu herkesin tekrardan bilmesini isterim…
    Ben herkes gibi kendime has özellikleri olan birisiyim… Yaltaklanmayı sevmem, kimseye tepeden de bakmam… Sözüm açık ve nettir… Bu sebepten ötürü sevenim de var sevmeyenimde… Ama ben her iki durumdan da etkilenmeyerek sözün doğrusunu söylemeye özen gösteririm…
    Benim doğrum dayatması yerine, toplumun ortak doğrusunu kabullenme; görüş güzergâhımı belirler…
    Yakın geçmişte seçimler yaşandı…
    Gerek 22 Temmuz Milletvekilliği ve gerekse 29 Mart yerel seçimleri… Her iki seçimde de taraflar vardı ve tarafların tümü de kendince haklı taraflardı…
    Kendisi bir taraf olan, kendinde bu hakkı nasıl görüyorsa, karşısındaki tarafın taraftarlığını da bir o kadar hak görmelidir…
    Sen nasıl ki taraf olduğun kişiye ve partiye iyi ettim oy verdim diyorsan, değeri de aynı sözü deme hakkına sahiptir…
    Gelinen sonuca bakalım…
    29 Mart seçimlerinin üzerinden bir yıl geçti… Bu bir yıllık sürede insanların tansiyonu düştü, daha çok aklıselim düşünmeye ve olayları daha iyi tahlil etmeye başladılar…
    Bir yıl önce hatalarını görmeyen ve görmek istemeyenler, artık hatalarını görebiliyor, bir daha aynı hatalara düşmemek içinde aklın yolunu tercih edeceklerini ileri sürüyorlar…
    Hani derler ya, cahilin hatasıyla, âlimin hatası bir değildir…
    Elbette ki, seçmen ile seçmeni yönlendirenler bir değildir…
    Seçmen mevcutlar içersinden bir adayı tercih eder, oyunu da kaldırıp verir… Seçmen sadece oy vermekle yükümlüdür… Olabilsin ki gelişmeleri iyi tahlil edemesin, olabilsin ki kişileri iyi tanıyamasın, olabilsin ki çeşitli sebeplerden etkilenip oyunu hissi düşünerek verebilsin… Bu seçmenin suçluluğunu fazla artırmaz…
    Seçmeni yalnızca iki yüzlülük ederse eleştirebiliriz, her gelen adaya oyum senindir, iyi ki sen varsı derse eleştirebiliriz, yerinden alkana, hiçbir liyakati olmayana alkış çalarsa eleştirebiliriz… Aksi halde asıl suçlu partiler ve adaylar olur… Eğer biz görünen köye kılavuz tutarakta gidemiyorsak bu seçmenin suçu değildir… Bu suç tamamen adaylarından…
Kandırılmış olan seçmendir…
Kandıranda adaydır…
    Demek ki burada asıl görev seçmene değil adaylara düşer…
    Adaylar bölünüp parçalanmazlarsa, seçmende oyunu bir noktada toplayabilir…
    Yok, eğer adaylar geçmişte olduğu gibi ilada ben derde, benden sonra tufan olsunda ısrarcı olurlarsa bu seçmenin suçu değil, adayların suçu olacaktır… Zira geçmişten ders alıp, aklın yolunu takip ederde, kini, öfkeyi, nefreti rafa kaldırırlarsa bir nokta uzlaşabilir, birliği sağlamış olurlar…
    Ne havalarda uçup hayal kursunlar…
    Nede doğrulardan sapıp şaşırsınlar…
    Biz istiyoruz ki birlik olup haklarını alsınlar…
    Aksi halde bol bol konuşup çene yoracaklardır…

Tweet