ERMENİ MESELESİNDE TAŞIN ALTINA HEPİMİZ ELİMİZİ KOYMALI DEĞİL MİYİZ? 

Geçenlerde,  
Hemşerimiz Ali Işık beyle Ermeni Meselesini,  
Erivan’ı, Zengezur koridorunu konuşurken, 
Söz, YÜREĞİM İREVANDA KALDI kitabıma geldi. 
Çoğunuz bilmiyorsunuz belki ama bu kitabımın çoğunu ücretsiz dağıttım, hediye ettim.  

Şimdi elimde mevcudu da kalmadı.  

Yeni baskısını da kâğıt ve işçilik zamlarından dolayı çok pahalıya mal olacağı için bastırmanın zor olduğunu söyleyince, Ali bey bir yardım kampanyası düzenleyerek, imece usulüyle bu kitabın yeni baskısının yapılabileceğini söyledi.  

Aslında pek aklıma yatmadı ama halkımız adına bir sosyal deney olacağını da düşünerek, Ali beye de, “Göreceksin kimsenin umurunda olmayacak!” deyip, çam sakızı çoban armağanı misali bir yardım kampanyası açtığımı basında, sosyal medyada paylaştım. 

Yanılmamışım, hayal kırıklığı yaşadık.  
O günden bu yana sadece evet sadece üç kişi ilgilendi.  
Kimsenin umurunda olmadı yani.  
Oysa bu mesele sadece benim değil, Ali beyin değil hepimizin, bütün halkımızın meselesiydi.  

MİLLİ BİR MESELEYDİ YANİ.  

Birlik ve beraberliğimizin de bir sınavı gibi olacaktı. 
Milli meselelerde çok duyarsız olduğumuzu bir daha gördük. 
Düşünüyorum da dini bir konu olsaydı durum çok farklı olurdu. 

Milli bir konuda bir toplantı, bir konferans, bir etkinlik düzenliyorsunuz, koca salon boş kalıyor, beş on kişiyi geçmiyor katılanlar.  
Ama dini bir konuda bir toplantı olsa en az yüz kişi toplanıyor.  
Erivan’a gidip, Soykırımı anıtına çelenk koyan,  
Uyduruk Ermeni soykırımı anısına hatıra pulu bastıran,  
En son Kıbrıs Rum kesimini ziyaret edip, dostluk görüşmeleri yapan,  
Rumların mezaliminden kurtulan Kıbrıs Türk halkının kurduğu Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ni tanımayan, Filistin ve Filistinliler söz konusu oldu mu, kadınlarımız bile ellerine Filistin bayrağı alıp meydanlara koşuyorlar, salonları dolduruyorlar! 
Milli şuurumuz çok zayıflamış.  
Halkımız cemaatçilik, tarikatçılık, ümmetçilik hastalığına tutulmuş, 
Kendi milli varlığını unutmuş gibi… 
Oysa ülkesi varsa kendisi de var.  
Milli varlığı varsa ülkesi de var! 
“Vatan bölünmez, bayrak inmez, ezan susmaz!” sloganı atıp duruyoruz ya, 
Milli şuur yoksa milli meselelerde birlik ve beraberlik ruhumuz canlı değilse,  
Allah korusun vatan da bölünür, elden gider, bayrak da iner, ezan da susar! 
Sosyal medyada on bine yakın arkadaşım var. 
Bu arkadaşlardan sadece bin tanesi 10 Tl bağış yapsaydılar, milli bir meselimizi, Ermeni işgali altındaki İREVAN derdimizi anlatan, “YÜREĞİM İREVAN’DA KALDI”  kitabımın yeni baskısı yapılabilirdi. Bunun da yine çoğu önceki baskısı gibi hediye, olarak dağıtılacak…  

Çocuklarımız okuyacak tarihlerini, çektiğimiz acıları, bizi bekleyen tehlikeleri öğrenecek, MİLLİ ŞUURLARI canlı tutulacak. 

Yüz yıl önce uğradığımız SOYKIRIM’DA,  
Acılar çektiğimiz KAÇHAKAÇ’TA başımıza gelenleri unuttuğumuz için, 
Yüz yıl sonra HOCALI’DA YİNE SOYKIRIMA UĞRADIK. 
Ama maalesef dediğim gibi kimsenin böyle bir derdi yok! 
Belki herkesin maddi sıkıntısı var. 
Ama gerçek şu ki, böyle olacağını bile bile,  
Bir SOSYAL DENEK olarak yaptığımız bu çağrıda yalnız kaldık. 

HANİ BU KİTABIMI OKUYUNCA, 
HEPİMİZİN YÜREĞİ İREVAN’DA KALDI DEMİŞTİNİZ?
YÜREKLERİMİZ BÖYLE Mİ KALMIŞ İREVAN’DA? 
 BENİM DEDEM NİNEM, BABAM ANNEM DE ERMENİ ZULMÜNE UĞRMIŞTI DEMİŞTİNİZ YA!!?
KAHROLSUN ERMENİLER DİYE BAĞIRMIŞTINIZ..!!
SOSYAL MEDYADA …
MEĞER HER ŞEY SANAL DÜNYA DA BİR YALANMIŞ..!!
İŞ İCRAATA GELİNCE SONUÇ SIFIRA SIFIR ELDE VAR SIFIR…!!
Ama bunu acıyla tecrübe ettikten ve sizinle paylaştıktan sonra bir müjde de vermek istiyorum. 
YÜREĞİM İREVAN’DA KALDI kitabımın üçüncü baskısı yapılıyor. 
Kitabımın kısaltılmış yeni baskısına destek olan 
Iğdır’ımızın değerli evladı, gözü, gönlü tok iş adamı, IĞDIR’IN SAHİBİ güzel insan…  
Ve diğer üç güzel insanımıza teşekkür ediyorum. 
BİLİYORUM Kİ HEPİMİZİN YÜREĞİ İREVAN’DA KALMIŞTIR. 
GAYRETLİ, MİLLİ ŞUURU YÜKSEK GÜZEL İNSANLARA ŞÜKRANLA… 

Tweet