Bazen atalarımıza kızıyorum. Maden Ermeni zulmünden kaçıp buralara geldiniz, biraz daha ilerleyip şöyle İç Anadolu’ya, Ege’ye, Akdeniz taraflarına gidemez miydiniz?
    Aras nehrini geçip hemen yerleşmişsiniz. Ermeni zulmünden kaçalım derken, yine Ermeniyle aynı şehirde yaşamışsınız… 
    Öz vatanımız dediğiniz topraklarda bile Ermeni katliamına uğramışsınız…
    Ahhh atalarımız ahhhh….
    Keşkelerin, ahlayıp vahlamaların bir faydasının olmayacağını biliyorum…  O atalarımızın bugün ki torunları olan bizlerin bu tutarsızlıklarını görünce, keşke demek geliyor insanın içinden…
    Hiç değilse metropol bir şehirde olsak, kaynayıp karışır giderdik…
    Kalabalık şehirlerde yaşasak, birbirimizi fazla görmez, dedikodu üretmez, aleyhte konuşmaz, çekiştirme yapmaz, iftira atmazdık…
    Ahhh atalarımız ahhh…
    Hele bir başınızı kaldırıp bakın bakalım, siz çavdar ekmeğiyle aç yatarken, bizler kuzu pirzolaları yiyip, lüks otomobillere binip, şadlığımıza şıdlık ediyoruz… 
    Tamam, siz bizleri uzaklara götürmediniz ama bizlerde sizlerin o gün gösterdiğiniz onurlu mücadelenizi verecek cesarete, yeteneğe, saygıya, sevgiye, hoşgörüye maalesef ki sahip olamadık…
    Sizler kenetleşmenin, ortak tavır almaların ne demek olduğunu yaşadığınız o çetin vaziyetlerden dersler alarak icra ettiniz.
    Bizler bir eli yağda, diğer eli balda, duygusuz, duyarsız bir nesil yetiştirdik…
    Sizler devletin verdiği ilaçlı buğdayı açlıktan yerken…
    Bizler çeşit çeşit yemekleri beğenmez olduk…
    Sizler, çarık giyerken…
    Bizler markaları takip ettik…
    Sizler canınız pahasına, Ermeni’ye yaltaklanmaz iken...
    Bizler ufacık menfaatlerimiz için gerekirse onurumuzu satmayı bile göze aldık…
    Sizler açlıktan ölürken…
    Bizler fazla besinden kudurmaya başladık…
     Aslına bakarsanız birçok şeyi yazmamak için direniyorum…  Dün çok değerli bir Bürokratımızla hasbihal ettik…  Aynı duygularımı kendilerine aktardım… Oysa yazacak o kadar konu var ki, mecbursun dengeleri gözetmeye, toplumu bir bütün halinde düşünmeye, kaygılı davranmaya, itinalı hareket etmeye… Belki okuyuculardan kızıp “peki o zaman sizin işinizin adı ne” diyecek olanlar da çıkacaktır elbet…
    Doğruyu söylemek gerekirse böyle düşünenlerin haklı olduğunu söyleyebilirim. Ancak bizimde haklılığımızı düşünmeleri gerekir… Kimin elinin kimin cebinde, kimin oyunun kimin sandığında, kimin menfaatinin kimin dilinde olduğunun bilinmediği bir dönemde, ucuz kahramanlık yapmanın, her gördüğü yanlışı eleştirmenin, sonuca varmak için her istenilenin yansıtılmasının elbette ki bir bedeli ve sorumluluğu vardır…
    Mesela geçenlerde belediye meclisi toplandı, geçici başkan seçildi… Seçim sonrası Iğdır gündemi bir anda karma karışık oldu… MHP-BDP’ye oy verdi lafı şehrin her köşesine ulaştırıldı… 
    Şehirde bu laflar dolaşmaya başladığında, aklıma ilk gelen şu oldu… MHP’li Encümen azası BDP’ye oy verdi diyen kişi, sırf bu laf çıksın diye oy vermiş olamaz mı?  Elbette ki olur mu olur…
    Bu lafların ardından ufak bir araştırma yaptım ve karşıma şöyle bir manzara çıktı…
    Seçim öncesi Azeri kökenli 12 Encümen azası Iğdır’da bir iş yerinde toplanıyorlar…  Toplantıya 12 azanın hepsi iştirak ediyor…  Orada ortak karar alıp, ortak hareket edelim deniliyor…
    Toplantıya katılan azalar şöyle anlaşıyorlar…
    13 Kürt encümen, 12 Azeri encümen bulunmaktadır… Bu sayıya göre bizim aday çıkarmamız doğru değildir. Toplantıya katılalım ve hepimiz beyaz oy vererek ortak karar aldığımızı ortaya koyalım deniliyor…
    Oy birliği ile bu fikir kabul görüyor…
    Ancak deniliyor ki…
    Şayet bu süre zarfında BDP’li 13 azadan birileri yine tutuklanırsa,  (B) planı olarak birde adayımız olsun…  13-12 oranı değişmez ise aday olmasın, değişirse aday olsun deniliyor…
    Böyle olunca birkaç aza adaylığını açıklıyor ve kura çekimi yapılıyor… Kuradan Güven Atam çıkıyor…
    Anlaşıldığı üzere seçime gidiyorlar…
    BDP’nin 13, diğer partilerinde 12 azası var…  Doğal olarak (B) planının uygulanmaması gerekirken Güven Atam adaylığını açıklıyor…
    Orada bulunan azalar anlaşmalarına bağlı kalırken, Güven Atam’ın bağlı kalmayarak adaylığını açıklaması kargaşa yaratıyor ve Atam son turda 4 oy alarak seçimi kaybediyor…
    İki amcaoğlu MHP Sami Atam ile AKP Güven Atam belediye meclisine, duyduğuma göre diyalogları da zayıf. Oylama sonrası bir anda şehre MHP’li Sami Atam BDP’ye oy verdi dedikodusu yayıldı…
Sami Atam dedikoduya şiddetle karşı çıkarak kesinlikle böyle bir şey yok diyor…
    Kimin kime oy verdiği çok önemli değil aslında…
    Sami Atam oy vermemiştir. Velefki verse ne olacak…  Yani anlaşmaya riayet etmeyenler mi eleştirilmeli? yoksa oy verenler mi?
    TBMM’de AKP ile MHP kavgasını aralayan BDP’li Milletvekilleriydi…
    Allah’ın işine bak ki, mecliste, AKP ile MHP birbirine giriyor, PKK ile ilişkilendirilen ve her iki partinin de eleştiri hedefinde olan BDP’liler de kavgayı ayıran taraf oluyorlar…
    Sonuç olarak birliğin sağlanmadığı Belediye seçiminde, oyunbozanlar, yine oyunbozanlığını yapmış, toplum içine hoş olmayan dedikodunun düşürülmesine sebep olmuşlardır…
    Dün yazdıklarımızla, kendi çıkar ve egolarının tatmini noktasında sınır tanımayanların gerçek yüzü bir kez daha ortaya çıkmıştır…
    Umarım halk olayı iyi tahlil eder, gerçeği objektif görür…

Tweet