Bilmemek ayıp değil, öğrenmemek ayıptır.
Bende bugüne kadar hiç duymamıştım ‘Amorf’  kelimesini…  İlk duyduğumda hemen not aldım ve siz değerli okuyucularımla paylaşmak istedim…
Eminim ki bu kelime birçoklarımıza yabancı olmasa da, kelimenin anlamını bilme yenler vardır düşüncesiyle paylaşmak istedim…
Amorf kelimesi, Şekilsiz, Boyutsuz, Kokusuz, Ebatsız, Renksiz, anlamında kullanılan bir kelimedir…
Geçenler de  öğretmen evine gittim. Yıllardır Iğdır’da gördüğüm ama hiç sohbet etmediğimiz biriyle aynı masayı paylaştık… Bir müddet sonra tanıştık ve sohbete başladık… Dış görünümü itibariyle entellektüel bir yapısı ve kendine has özellikleri olan Kınyas Hun’la sohbetin bu kadar keyifli olacağını tahmin etmemiştim… Kınyas Hun, kısa sohbetimizde o kadar güzel şeyler anlattı ki, Amorf’u not almak yetti bana…  Aldığım bu notu köşe yazımda kullanmayı düşünmüyordum.  Ama iş öyle bir denk geldi ki, bu kelime üzerine köşe yazılır dedim ve  yazmaya başladım…
Bu kelimeyi açtığınız zaman, tüm olumsuz anlam ifade eden neticeleri almaktasınız… Bir şey düşünün ki, hiçbir kalıba sığmasın, şekili, boyutu olmasın…  Kokusu, rengi bulunmasın… Bir şey var ama, hiçbir şeye benzemesin…
Sayın Hun, sizin bu dediğinizden bizim memleketimizde çok var değil mi?
Etrafınıza şöyle bir göz gezdirin bakalım… Amorf’a uyan, bir sürü insan süliyeti gelir geçer gözünüzün önünden… Kimi bu kriterlere şıp diye uyar, kimini es geçeriz…
Bende Amorf’u duyduktan sonra, nasıl olur ki bir  cisim var, ama hiçbir  şeye benzemiyor… Var olup yok sayılmak gibi bir şey… Aslında Kınyas bey çok şeyler söyledi de, hepsini burada siz değerli okurlarla paylaşmak doğru değil… Ama ilk fırsatta yine Kınyas beyle sohbet edecek, birikimlerinden yararlanacağım…
Dönelim Amorf’a, bu kelimeyi harbiden çok tuttum…
İnsan, şekilsiz, kokusuz, boyutsuz, ebatsız, renksiz ve kişiliksiz olabilir mi ya… İnsanın değerleri olmalı, geçmişi olmalı, geleceğini görmeli, yarınını düşünmeli, rengi net olmalı, kokusu olmalı insanın, şekilsiz, ebatsız ve çıkarcı olmamalı…
Amorf’u kendine yakıştıran veya yakıştırmayan bence kendini şöyle bir gözden geçirmelidir… Etrafına bakmalı ve etrafındakileri alıcı gözüyle süzmelidir.  Eğer etrafında var olan bir Amorf’la aynı yerde duruyorsan, seninde Amorf’tan kalır yanın yok  demektir…
Bu yazım siyasetten uzak, tamamen toplumsal bir yazıdır. Toplumun her kademe- sinde, her kesiminde Amorf kriterine uyan insanlar vardır. Kimi sorsan ben Amorf kriterine uymuyorum der. Doğrusu bende uymuyorum derim… Ama bir kişi için yakıştırma  artarsa, o kişi için kaçınılmaz bir Amorf hastalığı ortaya çıkar…
29 Mart yerel seçimleri yaklaştıkça, siyasi Amorf’larda kendilerini daha çok su yüzüne çıkaracaklardır. Ne kadar saklansalar, ne kadar ben oralı değilim deseler,  boştur. Tabloyu çizen ressam, fotoğrafa bakıp çiziyor… Ama birileri hayallerinde ki resmi çizmeye uğraşıyorlar… Resmi çizmeye  konsantre olmaya başladıkları bir anda, bir ses duyarlar ve hayalleri dağılır. Tablo çizimi bitmeden, seçim biter…  
Bırakalım hayallerimizi, hepimizin bir hayali vardır. Hepimiz bir yerlerde bir şeyler olmak isteriz. Ama olmuyorsa zorlamanın anlamı yoktur…
Umarım hiçbirimiz Amorf olmayız, şekilimiz, boyumuz, kokumuz, ebadımız olur ve etrafımıza, insanlarımıza faydalı oluruz…

Tweet