Çorak, susuz, kuru toprak iken sen,
Kanıyla suladı seni Hüseynim.
Belaların yeri Kerbelasın sen,
Kumlarına serdi canı Hüseynim.

 

İslam’a canların kurban ettiler,
İslam düşmanları şehid ettiler,
Şehid oldu, yarenlerin bittiler
Yezid sardırdı dört yanı Hüseynim.

Ali Asker yavrun şehid olanda,
Rugeyye gülün de çölde solanda,
Zeynebi Kübra Hüseyin’siz kalanda,
Alemdarın Abbas hani Hüseynim.

Makama koşanlar Yezid’in dostu,
Hakkı bilenlerse korkudan sustu,
Baş eğmemek Hüseyni bir duruştu,
İslam için verdin kanı Hüseynim.

Emircan’am hak yoluna can kurban,
Dedem, babam, oğlum ile ben kurban,
Aşura’na kim olmaz ki, kim kurban?
Şefaatle gözle beni Hüseynim.
    
      26.11.2015         Emir ŞIKTAŞ

Tweet