Haziran ayında yapılacak olan genel seçimler sebebiyle Milletvekili aday adayları iyiden iyiye seçim havasına girdiler girmesine de, gariptir vatandaş bir türlü seçim havasına giremedi.

            Ülke genelinde seçim havası nasıldır doğrusu bilmiyorum. Çünkü uzun zamandır il dışına çıkamıyorum. 30 Mart seçimlerinde İl Genel Meclis Üyeliğine seçilmem, bir anlamda hapsolunmama vesile oldu. Her ay meclis görüşmeleri, komisyonlar, toplantılar vs. derken günler akıp gidiyor ve bende bu sebepten ötürü il dışına çıkamıyorum.

            Sosyal medya, televizyonlar, gazeteler, kısacası enformasyon araçları ile takip ettiğim kadarıyla, Iğdır’da nasıl seçim havası yoksa ülke genelinde de seçim havası yoktur! Vatandaşın seçimi falan umursadığı yok. Daha çok geçimi umursuyor.  

Mutlaka haklı sebepleri vardır.  

Biraz kafa yordum, sokakta gördüğüm, iş yerime gelen hemşerilerimle yaptığım sohbetler bende şu kanaati oluşturdu.

Vatandaş sıkıntıda.

Kimi yaptığı ticaretten arzu ettiği parayı kazanamıyor, kimi yapacak iş bulamıyor, kimi elindeki sermayesini koruyamıyor ve çoğunluğunun da sermayesi her geçen gün eriyor.

Bunu muhalefet etmek adına yazmıyorum. Emin olun bu tamamen objektif bir değerlendirmedir.

Bakınız vatandaş neler söylüyor.

Üst sınıf, gelir düzeyi iyi olan zenginler kendilerini bir şekilde muhafaza edebiliyorlar. Orta sınıf iş adamları, işletme sahipleri, atölye sahipleri, iş yeri sahibi oluşlarının getirdiği mesuliyet zorluğunun altında ezilmekte ve yükümlülüklerini yerine getiremeyecek konuma düştüklerini belirtmektedirler.

Şöyle ki, yanında sigortalı bir işçi çalıştıran esnaf bir ayda kaç kalem ve neler ödüyor, hangi sorumlulukları yerine getirmesi gerekiyor;

            1-Kendisi için SGK pirimi

            2-Çalıştırdığı işçi için SGK pirimi

            3-Sigorta pirim vergisi

            4-Stopaj vergisi

            5-KDV

            6-İş güvenliği

            7-Risk analizi

            8-Doktor anlaşması

            9-Muhasebe ücreti

            10- Elektrik

            11- Su

            12- Vergi

            13- İşçi maaşı, yemek, telefon vs.

            Yani alfabedeki A’dan, Z’ye tüm harflere eş değer sorumluluk ve vergi yükü altında çaresizleşen işletme sahipleri, bunca yük altında inlerken elbette ki siyaseti düşünemiyor. Yaklaşan seçimlerle ilgilenemiyor.

            Şehrimizde yeni iş yeri açılmazken, kapanan işyeri sayısı bir hayli fazladır. Bu da ekonomimizin ne kadar sıkıntılı olduğunu göstermeye yeter sanırım.

            Elbette her şeye rağmen vatandaşlık sorumluluğumuzu yerine getirmek için sandığa gidecek, oyumuzu kullanacağız.

            Partilerin durumu malum. Adaylarında durumu aşağı yukarı aynı paralelde… Biri diğerinden bir adım önde veya geride… Sonuçta birileri aday gösterilecek ve seçime gidilecek… Bu sıradanlığın dışında ülke genelinde merakla beklenen asıl konu HDP’nin parti olarak mı, yoksa bağımsız adaylar olarak mı seçime gireceğidir.

            HDP’nin parti olarak seçime girmesini bekleyenler şimdiden ellerini ovuşturmaktadırlar. Nasıl olsa HDP barajı aşamayacak ve oylar diğer partilere kalacak ve o partilerin adayları seçimi kazanmış olacaklar.

            Beklenti bu yönde

            Fakat Selehattin Demirtaş’ın Cumhurbaşkanlığı seçiminde aldığı %9.16 oranında ki oy yabana atılacak bir oy değildir. Birde bu oyları tavan yaptıracak bir taktik geliştirilirse şaşmayın. Benim izlenimim HDP mevcut Milletvekillerinin hiçbirini aday göstermeyip, Kandil ağırlıklı bir aday listesi ortaya koyabilir.

            Yani barış süreci yaşanırken seçime gitmenin avantajını kullanıp, PKK’nın üst düzey yöneticilerini siyasallaştırma adına HDP’den Milletvekili adayı gösterirlerse kimse şaşmasın. Böyle bir adım atıldığı takdirde dengeler alt üst olur ve evdeki hesaplar çarşıya uymaz.

 

            Yani kimse adaylığı ve Milletvekilliğini çantada keklik görmesin. Bol keseden de atıp tutmasın. Ülke ve özelde Iğdır siyaseti çok şeye gebedir haberleri olsun. 

Tweet