Hüseyin’i şuur anlamakla olur

 

             Muharrem ayı 11-09-2018 tarihi itibariyle başladı. 20-09-2018 tarihi itibariyle de 10 Muharrem AŞURA günü idrak edilecektir. 

 

             Hafızaların tazelenmesi açısından kısa bir tanım yapmak isterim. 

 

             Muharrem arap ayının ismidir. 

 

             Muharrem ayının 10. Gününün ismi de AŞURA’dır. 

 

             Kerbela Irak’ta bulunan bir çölün adıdır. 

 

             Hz. Hüseyin ve beraberindekiler Irak’ın Kufe şehrine gitmek üzere Medine’den yola çıkıp gittiklerinde, Kufe’ye varmadan Kerbela denilen çölde önleri binlerce Yezit ordusu tarafından kesilmiş, muhasaraya alınmış ve küfeye girişleri engellenmiştir. 3 gün boyunca Kerbela’da kızgın güneş önünde bekletilen İmam Hüseyin ve yakınları, Yezit tarafından biat etmeye zorlanmışlardır. İslam’ın halifelik makamını zorla işgal eden yezit, halifeliğine dönemin sözde İslam alimlerinden biat almış, ancak İmam Hüseyin’den biat alamadığı için tam manasıyla halifeliğine meşruiyet kazandıramamıştır. Bu sebepten ötürü Kerbela’da muhasaraya aldığı Hz. Hüseyin’den biat istemektedir. İmam Hüseyin’de: “Sen, Resulullah’ın makamına yakışmayan birisin, adil değilsin, içki içen, maymun oynatan birisin, liyakatin yok, benim sana biat etmem, seni meşrulaştırmam  İslam’ın fatihasını okumak olur.” demiştir. 

 

           İmam Hüseyin: “Madem Kufe’ye gitmeme izin vermiyorsunuz, müsaade edin geri döneyim demiştir. Yezit buna karşı çıkmış ve İmam Hüseyin’e iki seçenek bırakmıştır. Ya biat edeceksin, ya da ölümü tercih edeceksin.  

 

           İmam Hüseyin’de: “Ceddim Resulullah’ın dini ayaklar altına alınacaksa, ey kılıçlar doğrayın beni” diyerek biatı kabul etmemiştir. 

 

           Yezit ve ordusu Fırat’ın kenarında konaklayan kafileyi 3 gün boyunca susuz bırakmış, fırat’tan su almalarına izin vermemiş, susuzluktan çaresiz düşen çocuklar, yaşlılar, genç savaşçılar susuz şehit edilmişlerdir. 

 

            İmam Hüseyin 72 kişiyle binlerce Yezit ordusuna karşı savaşırken  korkmadılar. Geri adım atmadılar. Yalvarmadılar. Merhamet istemediler. Onurluca meydana indiler, savaşarak şehit oldular. Sayısal üstünlük Yezit’teydi. Ama hak Hüseyin’leydi. Hz. Hüseyin Kerbela’da kardeşlerini, oğullarını, yiyenlerini birer birer şehadete uğurladıktan sonra meydana çıktı ve saatlerce savaştıktan sonra şehadete erdi. 

 

            Kafilenin geri kalan kadın ve çocukları da, İmam Huseyin’in bacısı Hz. Zeynep ile beraber esir edilmiş ve Kufe’ye, ardından da Şam’a götürülmüşlerdir.  

 

           Kerbela vakasına benim şahsi yaklaşımım mazlumiyet, acı, dram bir yana, orada asıl görülmesi gereken eşsiz kahramanlıktır. Ben Kerbela’da  kahramanlık görüyorum. Dik ve onurlu duruş görüyorum. Haksızlık karşısında baş eğmeyen yiğitlik görüyorum. Haksızlık karşısında susmayan rahmani duruş görüyorum. 

 

           Yani Hz. Hüseyin’i baş vurup kan akıtarak, zincir vurup sırtımızı kanatarak, rep şarkısı çalar gibi hoplayıp zıplayarak idrak edemeyiz. Onu anlayarak, yas tutarak idrak edebiliriz. Onun yola çıkış sebebini, yaşadıklarını, duruşunu, vermek istediği mesajı anlatarak faydalı olabiliriz. 

 

           Umarım bu Muharrem ayında daha hassas olunur, ümmetin matemi, herkes tarafından akıl ve mantık çerçevesinde anlaşılır bir şekilde idrak edilir.