İsmail Kartal, kendi halinde çiftçi bir ailenin çocuğudur. Avrupa‘da eğitim aldıktan sonra vatana döner ve idealist bir yaklaşımla büyük şehirleri değil de doğduğu şehri (taşları yerine oturttuğumuzda Iğdır’ı) tercih eder ve topluma faydalı olurum düşüncesiyle, üniversiteden öğretim üyeliği teklifi üzerine idealist bir insan olarak, büyük şehirdeki üniversiteleri reddeder ve kendi yöresindeki üniversitede (göç konusunda uzmanlık alanı olduğu için) ders vermeye başlar.
        Romancı, şair, yazar, kıymetli düşünür Mahmut AŞKAR’ın, mekan ve üniversite hayali benzetme de olsa, bir çok olay ve yaşananlar açık seçik yöremizin iyileşmez, kangren olmuş dertleriyle aynı olduğundan, benim zihnimde hep bu sıkıntılardan muzdarip, dedikodusu bitmez, aydın insanlarını, cahilliği, şark kurnazlığı ile bastırmaya çalışan yöremizi çağrıştırdı.
        Roman kahramanı İsmail hoca, sözlüsü Doktor Gönül, Gazeteci Nihat, dostları Ali, Haydar, Baycan, Fatma ve diğer dostları, üniversite camiasından rakibi Süleyman hoca ve diğerleri, reddedilme acısı dinmeyen Yaşar, siyasi rakip olabilir vehametine kapılan başkanlar ve çekememezlik üzerine uzmanlaşmış insanlar… Kendi içinden yetişmiş bir aydına ve aynı zamanda aydınlanmaya başlayan kendi halkına karşı yapılan büyük kötülükleri, yazar romanda göstermeye çalışmış ve hastalıkları teşhir edip, akıcı bir dille izah etmiştir.
Roman kahramanı Dr İsmail halkından kopmamış, halkının şiirini, türküsünü, şarkısını, edebiyatını unutmamış, idealist, dürüst, vefalı, şair ruhlu, okumayı çok seven, bilgili ve göç konusunda tam donanımlı olarak geldiği vatanında göç olgusunun yanı sıra kabilecilik, aşiretçilik, şahsi menfaatçilik ve insanlara tepeden bakmalarını her konuşmasında yermiş, ne kadar iftira, şer, yalan, kötülük atılmaya çalışılsa da ardına bakmadan hedefine kilitlenmiştir.
Dr. İsmail, mücadeleci hayatının ayrılmaz yanı olan, sevdiği, bir ömür beklediği sözlüsü Dr. Gönül’le hayatını birleştirmek üzereyken yapılan bir sinsi saldırı sonucu ağır yaralanır.
         Sevgilisi Gönül onun avuçlarını sıkı sıkıya tutsa da, Iğdırlı hastaların uzak şehirlerdeki hastanelere götürülürken yollarda başa gelen beklenmedik olaylardan birisi de onların başına gelir.
       Yazar, “Kurban” adlı romanında ana fikir olarak, halkın aydınlarına sahip çıkmasını  ve kısır çekişmelerin ya da iftiraların doğurduğu kötü sonuçları, yetişmiş beyinlerin kişisel çıkarlar ve hesaplar uğruna feda edilmemesi gerektiğini vurgulamaktadır.
         Üniversitelerin, yörenin aydın insanlarına sahip çıkarak değerlendirmesi, görmezden gelmemesi, donanımlı insnaların, şehrine hizmet borcu olduğunu düşünen beyinlerin gerekirse davet edilmesi ve öğrenciye, halka, topluma ilmi ile ışık tutmasının sağlamasını telkin etmektedir.
İsmail ya da karşılığı Kurban, ancak değer verdiğin, sevdiğin, yükseltmeye çalıştığın, Allah rızası için ilme ihtiyaç duyan değerler için verilir. İsmail de kendini kurban olarak seçer lakin ilme ihtiyacı olan, yararlı olduğu, iyi yürekli halkı uğruna feda eder..
Yüreğine, kalemine sağlık değerli yazarımız Mahmut Aşkar.

Tweet