Çocukluğumuzda  gözlerimizi ekrandan ayıramazdık  o çıktığında...
Cankızı uyandırmak için  günlerce başında bekleyen Keloğlan,  şarkılar, türküler  bestelemekteydi...
Yanıklı sesi hepimizi etkiliyordu... Cankız da şüphesiz ki etkilenmişti, ancak verdikleri ilacın etkisinden kurtulup bir türlü gözünü açamıyor, uyanamıyordu... 
Cankızı uyandıramazsa kellesinin gideceğini bilen   Keloğlan,  günler sonra tarhana  çorbasıyla Cankızı uyandırmıştı...
Cankız Padişahın biricik kızıydı... Padişahın sahte dostları, kızı Cankızıyla evlenmek  için  onu önce hasta ediyor, sonrada iyileştirip  kahraman olup evlenmek istiyordu...
Keloğlan işi bozmak için kolları sıvadı ve canını ortaya koydu...
Deli Keloğlan,  kel kafasını koltuğuna almış, Cankızı uyandıracağını padişa  söylemiş ve işe koyulmuştu... Keloğlan, Cankızı uyandıramazsa kellesinin gideceğini biliyordu. Ama filimin beğenimizi kazanması için uyarlanışı Keloğlanın kahramanlığı ile sonuçlanması esastı... Öylede oldu ve Keloğlan hiçbirşey yapmasada, Cankızı uyutmak için verilen ilaçlardan uzak tutuşuyla birlikte  iyileştirmiş sayıldı... 
Şimdi bir Keloğlan’da Iğdır’a bulmak gerekiyor.
Kellesini koltuğunun altına alsın, halkını insanlarını uyandırmak için çırpınıp dursun...
Uyan, uyan, uyan Iğdır...
Süleyman Demirel siyaset öğrenmek isteyen Iğdır’a gitsin dediğinde, bakın kimler vardı siyaset arenasında...
H. Ali Karasu, Enver Güneş,  H. Hudaverdi Aras, H. Ennağı Arslan, Kelba Talat Tufan, Mecit Hun, Vahap Akar, Ekber Gökçe, Cemalettin Güneş, Muzaffer Işık, H. Murat Ayrım, H. Ömer Şark, H. Salih Şıktaş ve ismini şu anda anımsayamadığım nice kanaat önderi vardı siyaset arenasında...
Oysa Demirel’in o sözü söyleyişinden bugüne merhum Ağsakkalların yerlerini dolduracak ne kanaat önderi yetişmiş, nede siyasetçi...
Sayın Demirel o yıllarda gerçek olan bir sözü telafuz etmiş ve bir devre damgasını vuran  merhumların ortaya koyduğu siyaseti anlatma adına Iğdır’ı siyaset okulu olarak işaret etmiştir...
Şimdi ki Iğdır’da sözünü dinleyeceğimiz, sözünü dinletecek çok az sayıda insan olduğunu görmekte ve bu üzüntü  ile Padişahın kızı Cankızı iyileştirecek  bir kahraman Keloğlan  arayışına geçilmektedir...
Iğdır’ın içinde bulunduğu güç durumu göz önünde bulundurduğumuzda, aklıma şu geliyor...
O Yıllarda Iğdır’ın kanaat önderliğini yapan ve dedikleri her söz kanun gibi geçerli olan Ağsakkalların yerleri doldurulmamış, aksine ciddi uçurumlar oluşmuştur...
Hani şu meşhur sözümüz vardı dilimizden hiç düşmeyen...
“Şu foterlilerde aradan çekilse, biz     gençler daha iyi idare edeceğiz yaaa”
Dileğimiz kabul oldu ve  o eli öpülesi Ağsakkallar aradan çekildiler... Peki kendimize güvenen bizler,  yolumuzu kesiyorlar dediğimiz o Ağsakkalların yerini doldurabildikmi acaba.?
Aramıza ihtilaf düştüğünde  çözümmü getirdik.?
Anlaşamadığımızda uzlaştırdıkmı.?
Birisi burnunun doğrultusunda gittiğinde  haddini bildirdikmi.?
Toplumu yönlendirirken  hangi kriterleri gözettik.?   
Herkes şapkasını koysun önüne iyice düşünsün...

Tweet