“Biz iki devlet, bir milletiz.” Merhum Haydar Aliyev…
Devlet büyüklerinin birbirinden güzel açıklamaları, Azerbaycan ile Türkiye arasında ki kardeşlik yakınlaşmasını o kadar ilerletti ki, nerdeyse  pasaportu kaldırıp kimlikle giriş çıkış yapacaktık ülkelerimize… Bir anda hava bozuldu, soğuk rüzgarlar esmeye başladı. Rüzgar Kasırgaya çevirdi ve  Obama Türkiye’ye geldi…  Obama’nın yaptığı  açıklamaları Ermeni yetkililer devam ettirdi…   
Obama’nın Türkiye ziyaretiyle birlikte gündeme yerleşmeye başlayan Türkiye-Ermenistan sınır kapılarının açılması  hadisesi, giderek daha çok  konuşulmaya başlandı ve Azerbaycan Cumhurbaşkanı Sayın İlham Aliyev  ilk defa Türkiye’ye kırgınlığını ifade etmek adına  İstanbul’da düzenlenen Medeniyetler ittifakı zirvesine katılmadı.
Ermenistan kapılarının açılacağı söylentileri, söylentiden öteye geçmiş ve devlet adamlarının dilinde konuşulmaya başlanmıştı…
Gelişmelere son noktayı koyan Başbakan Sayın R. Tayyip Erdoğan, “Ermenistan kapılarının açılabilmesi için  Karabağ sorununun halledilmesi şartı  olmazsa olmazdır” dedi… Erdoğan aynı zamanda  görüşmelerin   devam edebileceği imasında da bulunarak, gerekli mesajı vermiştir…
Karabağ sorunu çözülmeden Ermenistan kapısının açılmayacağı Başbakanın diliyle kesinlik kazanmıştır… Ancak görüşmeler devam edecektir… Bu süre zarfında, Ermenistan gerek Tazminat ve gerekse Toprak talebinden vazgeçtiğini Türkiye’ye  iletecek, Azerbaycan’ın Karabağ bölgesinden çekilerek iyi niyet taşıdığını ortaya koyacaktır… Aksi halde ne kapı açılabilir, nede dostluk sağlanabilir…
Kapıların açılmasını bende Ermeniler kadar istiyorum. Ama bu öyle oldu bittiyle olmaz… Yani hem sıkışan sen olacaksın, hem taviz vermeyen sen olacaksın… Yok öyle yağma, kapının açılmasını isteyenler, hak etmediklerinden de vazgeçmelidirler… Azerbaycan 21 yüzyılda insanların gözyaşı akıtmasından yana değildir…  Karabağ gerekirse savaşla da geri alınabilir. 
Türkiye’nin doğu illerinde gerçekleştirilen katliamlar, tarih sayfalarında var olduğu gibi, Iğdır özelinde de kanıtlarıyla ortadadır…  Katliamı yapan Ermeni, kendisini ifade etmekte zorlanan Türkiye’yi köşeye sıkıştırıp tazminata mahkûm etmeye çalışmaktadır… Aynı şekilde, Dünya, Ermenilerin yakın tarihte, Karabağ’ın Hocalı, Kelbecer, Şuşa, Ağdam, gibi şehirlerinde katliam yaptığını görmezden gelmekte,  Karabağ’ın Ermeni işgali altında olduğundan bihaber davranmaktadırlar…
Ermenistan ile Türkiye arasında kapı açılacak haberinin duyulmasının ardından, Azerbaycan basını  Iğdır ve Kars’a akın etmeye başladı…
Azerbaycan basınının yoğunlaştığı Iğdır’da, elde edilen veriler, halkın büyük bir bölümünün bu şartlar altında kapının açılmasının uygun olmadığı görüşünün hakim olmasıdır…
Yöre halkı, Iğdır’dan kapı açılacak olursa, bu çatışmayı doğurur… Iğdır’a gelen Ermeni’nin can güvenliği olmayacağı gibi, Ermenistan’a giden Azeri Türklerinin de can güvenlikleri olmaz… Kapı resmen açılmış olur ama, dostluk resmen sağlanmış olmaz… Yani kerhen açılmış olan bir kapının sağlayacağı güven de tartışılır,   dostlukta tartışılır…
Bu iş tamamen Ermenilerin kendi ellerinde olan bir iştir. İsterlerse dostça  gelebilirler… Bizler dostça gelmelerini istiyoruz. Sadece istediğimiz inatlarından vazgeçmeleridir…  Aksi halde kapı meselesi bir hayli zor olacak gibi gözüküyor…
Elbette Azerbaycan yönetiminin   tutumu da bölge halkı açısından çok önemlidir… Azerbaycanlı işadamları  Dünya’nın dört bir köşesinde yatırım yapmakta, ticaret yapmakta, fabrikalar kurmaktadırlar… Aynı şekilde bu hizmetlerden mutlak suretle Iğdır’a da kaynaklarını aktarmalıdırlar. 
Doğu ve Güneydoğunun en az fabrika ve yatırım alan bölgesi Iğdır’dır…  O anlamda Iğdır bakir bir bölge ve yatırıma müsaittir… Buraya yatırım yapacak olan işadamının, öncelikli pazarı, Nahcivan, İran, Gürcistan ve Türkiye’dir…

Tweet