Serdar ÜNSAL Annem bana çok kızıyor!
Tarih : 2009-07-13
Tüm Yazılar

Serdar ÜNSAL




Kıvrak zekâmla bu soruna bir çözüm yolu buldum. "Anne!" dedim.
 "Seninle oyun oynamak istiyorum. Sen benim kızım ol. Ben de senin annen olayım." Yapacağımız iş, rol gereği evde akşamları yaptığımız şeyleri canlandıracaktık. Bin bir nazla bu fikrimi anneme kabul ettirmeyi başardım. Daha doğrusu büyüklerin deyimiyle, 'Bin dereden su getirdim'.
 Akşam yemeğinden sonra tıpkı annem gibi elime örgü şişini aldım. Salondaki koltuğun baş köşesine oturdum. Annem de koltuklardan birinde benim gibi yerini aldı. Annem gibi örgü örerken bir yandan da; "Ayşe, elini ağzından çek! Ayşe, televizyona çok yakından bakıyorsun! Ayşe, boş duracağına odanı topla…" diyordum.
 Bir müddet sonra annem, tahammül edemedi. "Ben sana böyle mi davranıyorum?" diye bağırarak ayağa kalktı. Ben de; "Daha çok şey vardı; ama şimdi hepsi aklıma gelmiyor." diye cevap verdim. Annemin hem sinirli hem de tedirgin bir hali vardı. Sonra ben izin alıp odama gittim. Bir müddet sonra annem yanıma geldi.
 
Benimle konuşmak istediğini söyledi ve; "Gerçekten sana böyle mi davranıyorum?.." diye sordu. Anne-kız derin bir sohbete başladık. Birbirimize duygularımızı aktardık. Bazı konularda fark etmeden yaptığım hatalarımın farkına da vardım. İnanın arkadaşlarımla yaptığım sohbetlerden daha güzel bir sohbetti bu. O günden sonra annemle arkadaş gibi olduk. Ne diyeyim, darısı sizin başınıza.

Henüz yorum yapılmadı!

Bu içerik için yorum yapılmadı. Yorum yapmak için aşağıdaki formu kullanınız.

Yorum Yaz!

E-Posta adresiniz yayınlanmayacaktır.
* İşareti olan alanlar gereklidir.